Een hectische periode met de nasleep van de laatste ziekenhuisopname, wisselende en heftige emoties, overlijden van twee kinderen, veel gesprekken met zorgaanbieders en stichting MEE om de zorg thuis uit te breiden, een nieuwe indicatie aanvraag, Roos die op en neer gaat, gebroken nachten, (wéér) ziektewet voor mij en Erik die net langzaam opkrabbelt uit de ziektewet.
In deze hectische periode mochten we heel even een weekje tot rust komen in de Kindervallei, vakantiehuis van het Ronald McDonald Kinderfonds. Samen op vakantie!

Limburgse vlaaien maken (en opeten natuurlijk!), spelen in en om het prachtige huis, snoezelen in de mooie snoezelruimte, struinen door oude stadjes, griezelen in de grotten en genieten van het heerlijke weer! Klinkt als vakantie hè, en dat wás het ook heus wel. Echter waren ook op vakantie de nachten onrustig en gebroken en ‘misten’ we de lieve PGB-ers die ons thuis ondersteunen in de zorg voor Roos.

Het was fijn om samen weg te zijn en leuke dingen te ondernemen in een andere omgeving dan thuis. De Kindervallei, het vakantiehuis, was geweldig met alle faciliteiten en aanpassingen, met de fantastisch lieve vrijwilligers en leuke activiteiten . Het mooie Limburgse landschap gaf ons het gevoel dat we in een ander land op vakantie waren. En we genoten ook echt wel tijdens deze vakantie. Maar we kwamen ook (weer) tot de conclusie dat op vakantie met Roos keihard werken is en dat we eigenlijk niet meer zonder extra handen kunnen. Het was heerlijk samen, maar van bijtanken en relaxen was nu niet ècht sprake. Of was eigenlijk echt níet sprake…