Als de mantelzorger zelf zorg nodig heeft…

Als de mantelzorger zelf zorg nodig heeft…

Alsof er een elastiek in mijn kuit knapte… zo voelde het. En zo klonk het ook… Een zweepslag.
Een zweepslag is sowieso al niet prettig, maar het is al helemaal niet prettig met een kind als Roos… Ik kan haar geen persoonlijke verzorging bieden. Ik kan haar niet tillen. Ik kan niet stoeien en knuffelen wanneer ze uit haar stoel is. En ik kan al helemaal niet snel ingrijpen bij een aanval omdat ik alleen maar op krukken kan ‘lopen’. Snel naar Roos sprinten zit er nu niet in…

Naast dat ik het vooral super frustrerend vind dat ik zo weinig kan en afhankelijk ben van anderen, vind ik het vooral vervelend voor Erik. Niet alleen het huishouden en de zorg voor de kinderen ligt nu volledig op zijn bordje, maar ook de zorg voor mij. De mantelzorger heeft ineens zelf zorg nodig…
En dan is het extra balen als er meer tegenslagen zijn, zoals een verkoudheid waardoor Roos niet naar Ilmarinen mag. Hopelijk kan logeren dit weekend wèl doorgaan… het vorige logeerweekend viel ook al in het water.

Gelukkig konden de mensen uit Roos haar team gisteren en vandaag iets meer uurtjes maken dan normaal en helpen mijn lieve ouders een handje…
Maar ik hoop echt dat dit heel snel voorbij is!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *