Soms is het gewoon teveel en te heftig.
De laatste weken ben ik niet zo aardig. Ik ben geprikkeld. Ik slaap onrustig, ben intens moe. En ik huil veel. Op de meest stomme en onverwachte momenten schiet ik vol. Iedere dag. Meerdere malen. Terwijl ik dit typ rollen de tranen alweer over mijn wangen. Ik ben vol. Of leeg. Net hoe je het bekijkt. Watten in mijn hoofd. Storm in m’n hart. Getriggerd door de afgelopen opname in SEIN, zijn nare gebeurtenissen, enorme angst en vooral een grandioos…